\uwiecznić imię bohatera увековечить (обессмертить) имя героя;
1. unieśmiertelnić
uwiecznić imię bohatera — увекове́чить (обессме́ртить) и́мя геро́я
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uwiecznić — coś złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
uwiecznić — dk VIa, uwiecznićnię, uwiecznićnisz, uwiecznićnij, uwiecznićnił, uwiecznićniony uwieczniać ndk I, uwiecznićam, uwiecznićasz, uwiecznićają, uwiecznićaj, uwiecznićał, uwiecznićany 1. «uczynić trwałym, nieprzemijającym, wiekopomnym; utrwalić,… … Słownik języka polskiego
uwiecznić się — złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 2 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać się – uwiecznić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać w pamięci innych; upamiętnić się, unieśmiertelnić się, stać się wiekopomnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwieczniać się na kartach własnych książek. Uwiecznić się w dziejach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwieczniać — Uwiecznić coś złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać się — Uwiecznić się złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 2 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwieczniaćam, uwieczniaća, uwieczniaćają, uwieczniaćany {{/stl 8}}– uwiecznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uwieczniaćnię, uwieczniaćni, uwieczniaćnij, uwieczniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głoska — Zapisać się, uwiecznić się, wyryć się złotymi głoskami zob. złoty 2. Zapisać, uwiecznić, wyryć coś złotymi głoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
zgłoska — Zapisać się, uwiecznić się, wyryć się złotymi zgłoskami zob. złoty 2. Zapisać, uwiecznić, wyryć coś złotymi zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… … Słownik frazeologiczny
głoska — ż III, CMs. głoskasce; lm D. głoskasek 1. jęz. «najmniejsza jednostka fonetyczna języka wymawiana przy określonym stałym układzie narządów mowy; dźwięk mowy» Głoska dźwięczna, bezdźwięczna. Głoska nosowa, ustna. Głoski miękkie, twarde. Wymawiać… … Słownik języka polskiego
